Chow Chow Jewel

Op 9-11 2004 wordt Jewel geboren, en begin 2005 komt Jewel in ons gezin.

Ik ben redelijk ervaren met de Chow Chow, heb voor de komst van Jewel al ruim 20 jaar chows gehad.

Jewel is echt een ouderwetse Chow Chow qua gedrag, ze heeft duidelijk maar één baas. Een Chow Chow heeft een zeer eigenzinnig karakter. Nu ze op leeftijd is word ze wat makkelijker in de omgang maar de eigenzinnigheid blijft ze houden. Na het overlijden van Gandor (haar zoon 2015) is ze qua gedrag iets veranderd, ze laat zich meer zien en vraagt vaker om aandacht.

Qua uiterlijk is Jewel een grof gebouwde Chow Chow, met dikke poten en een dikke kop. De beharing is heel dik, en vol. Stevige bouw en flink gespierd. We hebben met Jewel één nest gefokt, en daarvan één zoon gehouden. (zie boven)

Jewel is vroeger aan haar kruisband geopereerd deze was gescheurd, dit komt vaker voor bij de Chow Chow. Bovendien heeft ze heel veel bulten op haar lichaam, waarvan er één (kwaadaardig) in 2014 operatief verwijderd is.

Begin November 2015 gaat Jewel links voor erg mank lopen. Foto bij de dierenarts geeft weer dat er een botsplinter in haar elleboog zit. Waarschijnlijk een zwervende splinter, want er lijkt nergens iets afgebroken. Jewel krijgt medicijnen voor de pijn, maar gaat hier erg veel van drinken. Ze blijft mank lopen maar lijkt wel minder pijn te hebben. Echter wordt ook haar ontlasting erg wisselvallig. Een operatie willen we niet meer gezien haar leeftijd en de vele bulten die ze overal heeft. En reguliere medicijnen blijven geven is ook geen optie, daarom Mariëlle benaderd of er homeopathisch mogelijkheden zijn om haar verdere leven zo comfortabel mogelijk te maken.

Mariëlle neemt de casus aan, en we krijgen reukflesjes voor Jewel. Al snel hierna merken we verandering, niet zozeer in de locomotie, maar wel qua gedrag. Ook de ontlastingproblemen neemt Mariëlle hierin mee. Het lijkt erop dat ze bang is alleen te zijn, ze piept als ze alleen is, en wordt onrustig als ze ziet dat de baas weggaat.

Middelen worden aangepast, waarna in februari 2016 een ernstige terugval volgt. Dierenarts concludeert dat ze waarschijnlijk een pees of spier heeft verrekt. Ook hier past Mariëlle de middelen weer op aan, en vanaf maart loopt Jewel langzaam aan weer als vanouds. We zien vanaf hier ook weer meer stabiliteit in haar ontlasting.

De aanhankelijkheid blijft, het piepen en de onrust wordt minder door aanpassingen in de middelen.

Vanaf maart tot aan haar dood in november 2016 (vanwege weer een bult op haar hoofd) blijft het opstaan en lopen goed gaan. Ook de ontlastingproblemen zijn niet meer teruggekomen.

Ik ben Mariëlle heel dankbaar voor wat ze voor Jewel heeft kunnen doen.